Sandra

Dag lieve lezers,

Ik ben Sandra en zoals je in de inleiding kan lezen ben ik, samen met Dominique de ‘mens’ achter Samen één.

Als kind heb ik het geluk gehad om samen met mijn ouders en zussen te kunnen inwonen bij mijn grootouders. Nu zeg ik wel geluk, maar als kind dacht ik daar soms anders over. 4 paar ogen om je in de gaten te houden i.p.v. 2, het kan dan ook tellen.

Mijn grootouders waren ‘natuurmensen’. Met mijn grootvader mocht ik mee gaan vissen als klein ikje. Wat een avontuur. Van hem leerde ik veel over vogels, we hadden dan ook een mooie volière in de tuin. Maar hij leerde me ook over fairplay en respect. Ja, de vissen werden onthaakt en onmiddellijk terug vrij gelaten, de vogels kregen de beste verzorging. En ook tijdens een spelletje Mens-erger-je-niet moest ik me aan de regels houden, al vermoed ik dat hij zelf goed zijn best deed om me te laten winnen.

Mijn grootmoeder was altijd in haar moestuin te vinden. Maar ook de kippen en bloemen rond het huis verdienden haar aandacht. Dankzij haar leerde ik dat groenten niet uit een bokaal komen en ze stond erop dat we de juiste namen van bloemen en planten leerden. Iets wat ik nu ook aan mijn dochters tracht mee te geven. Grootmoeder was ook erg goed in het werken met kruiden. Zowel voor smaak, als het kon werden er in de keuken verse kruiden gebruikt. Maar ook om te helpen met een genezingsproces. Om haar een beetje te kunnen opvolgen, volg ik een cursus Aromatherapie. Om de kracht van de kruiden terug te kunnen gebruiken.

De liefde voor de natuur, haar schoonheid, haar kracht heeft me voor een stukje gemaakt wie ik ben vandaag.

Naast mijn liefde voor de natuur is ook mijn liefde voor de medemens groot. Mijn ouders brachten me van jongs af aan bij dat mensen gelijk zijn. Hebben ze een stropdas aan of een overal, het is en blijft een mens. Van hieruit heb ik uiteindelijk mijn visum als zorgkundige gehaald.

En dan is er nog mijn honger om te leren. In het middelbaar onderwijs heb ik mijn diploma boekhouden gehaald. Hierin kon ik ook de rode draad van mijn levenspad leggen: anderen helpen. Want uit ervaring kan ik nu wel zeggen, mensen helpen met hun administratie en boekhouding is ook echt wel helpen. Het is ook de ideale manier om mijn perfectionisme ergens efficiënt in toe te passen.

Tijdens de cursus chakratherapie kreeg ik het gevoel dat alle stukjes die ik hierboven heb opgenoemd, opeens een puzzel aan het vormen waren, en geen aparte stukjes. De puzzel werd het beeld dat nu op het visitekaartje staat: een boom (natuur) en boeken. Want blijven leren om te kunnen toepassen is gewoon een evidentie. Is de puzzel al volledig gelegd? Nee vast niet, ik mag maar hopen dat er nog kansen komen om de puzzel mooier, kleurrijker te maken.

Samen één omvat zoveel, maar vooral veel liefde.